akrostij aşk!

her aşkın 

bir fahişeye benzemesi

her sevginin 

bir piçe dönüşmesi

havanın ağırlığından mı,

gönlün düştüğü kaşarın,

 dönekliğinden mi

bilinmeyen,

bir denklem mi

sevgi denilen 

fısıltı mı

aşk denilen 

meni mi

herşeyin bir kuyruğu,

herkesin bir çukuru vardır,

konu aşk olunca.,

bitişler,

başlangıçlar,

varoluşlar,

yokoluşlar...

bazen söz biter,

şekil devam eder...

sözün kifayetsiz kaldığı yerde,

eşekler kendini aslan sanırlar.

bunun ismi tragedya

trajedik

riskli

aptalca

gereksiz

elastik

duyguların

yaşandığı

akrostijdir.

aşk!

kapı aralığındaki toz'a