"Yeni değerler bulanların çevresinde döner dünya: sessizce döner."
Ama içerisinde kopardığı fırtınalar ile isyanını sembolleştirir aslında bu sakin duruşu ile. Yalan söyleyemeyen sanat yapamaz unutma! Çünkü kabul etmese de düşüncesizler; "gerçekleri anlatmak için yalanı kullanır her sanatçı biliniz!".
Her şey yıkılır, her şey biter, sonrasın da döner varolabilme ve varolana dair anlayabilme sorunsalı başlar. Her şey ölse de sembollere dair, ölene bağlı olarak yeni olgular oluşacaktır. Yaşanılabilecekler için çiçeklenip ardından, sorunsuzca ilerleyecektir fikirlerin sembolik versiyonları. Varlık düşkünleri, iktidardakiler ise farkında değiller ağaçların budanmalarına rağmen her baharda ki gerçekleşen tomurcuklanmalarının...
Buna bağlı olarak gözardı edilse de ağaçlar(Sanatçılar), bu yüksek dağda yalnız duruyor en dipte sorun etmeden vaziyetlerini. Ve boyları, insanlar ve hayvanları aşsada konuşmuyorlar hiç bir zaman. Eğer konuşmak isteselerdi, onları anlayacak kimse de bulunmazdı, gerçeklerini görebilecek. Kanıtı da üretimlerine, sembollerine dair vurulan sansür darbeleri ile hiç bitmek bilmeyen "dünya sorunsalı "olsa gerek.
Onlar şimdi gölgelendiriyorlar dünyayı, parıltıdan uzakta gerçekleri görebilmemiz için, o kadar boyutlandırmışlar ki idelerini, bir değil bir çok pencereden açılmamızı sağlıyor dünyaya sanat ile...
Sanatçı tepkisini kalemiyle, kelimesiyle, kiliyle, notasıyla sembolikleştiriyor dünya sorunsalı için. Ama dünya ne yapıyor?
Bekliyor!
Neyi bekliyor dünya?
O, bulutlara yakın bulunuyor, kurtarabilecekken kendini; galiba ilk yıldırımı bekliyor diğerleri için varolabilme sorunsalının çözümüne ulaşabilme ümidi için!
Ama içerisinde kopardığı fırtınalar ile isyanını sembolleştirir aslında bu sakin duruşu ile. Yalan söyleyemeyen sanat yapamaz unutma! Çünkü kabul etmese de düşüncesizler; "gerçekleri anlatmak için yalanı kullanır her sanatçı biliniz!".
Her şey yıkılır, her şey biter, sonrasın da döner varolabilme ve varolana dair anlayabilme sorunsalı başlar. Her şey ölse de sembollere dair, ölene bağlı olarak yeni olgular oluşacaktır. Yaşanılabilecekler için çiçeklenip ardından, sorunsuzca ilerleyecektir fikirlerin sembolik versiyonları. Varlık düşkünleri, iktidardakiler ise farkında değiller ağaçların budanmalarına rağmen her baharda ki gerçekleşen tomurcuklanmalarının...
Buna bağlı olarak gözardı edilse de ağaçlar(Sanatçılar), bu yüksek dağda yalnız duruyor en dipte sorun etmeden vaziyetlerini. Ve boyları, insanlar ve hayvanları aşsada konuşmuyorlar hiç bir zaman. Eğer konuşmak isteselerdi, onları anlayacak kimse de bulunmazdı, gerçeklerini görebilecek. Kanıtı da üretimlerine, sembollerine dair vurulan sansür darbeleri ile hiç bitmek bilmeyen "dünya sorunsalı "olsa gerek.
Onlar şimdi gölgelendiriyorlar dünyayı, parıltıdan uzakta gerçekleri görebilmemiz için, o kadar boyutlandırmışlar ki idelerini, bir değil bir çok pencereden açılmamızı sağlıyor dünyaya sanat ile...
Sanatçı tepkisini kalemiyle, kelimesiyle, kiliyle, notasıyla sembolikleştiriyor dünya sorunsalı için. Ama dünya ne yapıyor?
Bekliyor!
Neyi bekliyor dünya?
O, bulutlara yakın bulunuyor, kurtarabilecekken kendini; galiba ilk yıldırımı bekliyor diğerleri için varolabilme sorunsalının çözümüne ulaşabilme ümidi için!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder