Yaşayan bir kütüphane insan...
Yaşadıklarınızın izdüşümlerini gözden geçirin ve ufak karalama kağıtlarına yazın. Sizce yaşam nedir.
Yoksa siz iş yaparken sadece belirli kurallara istinaden mi, eylemlerinizi gerçekleştiriyorsunuz. Bırakın birşeylerin gerçekleştiğinde ardıllarını. En güzel olanı hiç girftleşmemek. Sadece ne iseniz o sunuzdur. İnanmaya çalıştıklarınız sizi yanılgılara düşürebilir. Kitapların olduğu gibi, görünen derin raflara konulduklarında, toz tutsalar da seneler sonra yerlerinden çıkarıldıklarında zamanlarına hizmet edebilirler. İşte bu yüzdendir ki bizlerde olan bu paylaşımsızlık, karşılık güdüsü olmadan yapılmayan ikramların, derdini anlatamama, üzerine gitmeme yani mücadelesizlik yüzündendir ki bizler birer kütüphaneyiz.
Kütüphane: İçerisinde bulunan rafların oluşturduğu parmaklıkları ile hüküm sürer kitaplar için.
Sonuç olarak bizler aslında kütüphaneyiz. Bu tanımlama günümüzde kitap ve kütüphanelere yüklediğimiz tanımlamalara bağlı olarak söylemlenmiştir bu yazıda!
Bitirilmek istenmese de bu yazıda söylemler, dinleme körlüğüne bağlı olarak, okuduklarımızı irdelemekten korktuğumuz için, yaşadıklarımızı bile bu kütüphanelere benzeyen zihin kütüphanesi olan bilinç altında muhafaza ediyoruz. Bu yüzdendir ki bizler yaşadıklarımızı bilinç ve bilinç altımıza tıkarak birer parmaklığız yaşamımızda. Okuduklarımızın anlatmaya çalıştıklarını göz ardı edererek toz tutmalarına göz yumarakta birer kütüphane ve rafıyız.
Ve en acısı kabul etmesekte bizler kaba tabirle bencil götümüzün korkusundan, bu dünyayı yaşanmaz hale getirdik yarınlarımız için bugüne baktığımızda...
Yaşadıklarınızın izdüşümlerini gözden geçirin ve ufak karalama kağıtlarına yazın. Sizce yaşam nedir.
- Mutluluğunuzu paylaşabilecek kadar fedakar mısınız?
- Yemeğinizi çok aç olsanız bile, karşınızdakine ikram edebilecek kadar nazik misiniz?
- Acınızı anlatabilecek kadar cesurmusunuz?
- Korkularınızı yenebilecek kadar üzerlerine gitmeyi göze alabilir misiniz?
Yoksa siz iş yaparken sadece belirli kurallara istinaden mi, eylemlerinizi gerçekleştiriyorsunuz. Bırakın birşeylerin gerçekleştiğinde ardıllarını. En güzel olanı hiç girftleşmemek. Sadece ne iseniz o sunuzdur. İnanmaya çalıştıklarınız sizi yanılgılara düşürebilir. Kitapların olduğu gibi, görünen derin raflara konulduklarında, toz tutsalar da seneler sonra yerlerinden çıkarıldıklarında zamanlarına hizmet edebilirler. İşte bu yüzdendir ki bizlerde olan bu paylaşımsızlık, karşılık güdüsü olmadan yapılmayan ikramların, derdini anlatamama, üzerine gitmeme yani mücadelesizlik yüzündendir ki bizler birer kütüphaneyiz.
Kütüphane: İçerisinde bulunan rafların oluşturduğu parmaklıkları ile hüküm sürer kitaplar için.
Sonuç olarak bizler aslında kütüphaneyiz. Bu tanımlama günümüzde kitap ve kütüphanelere yüklediğimiz tanımlamalara bağlı olarak söylemlenmiştir bu yazıda!
Bitirilmek istenmese de bu yazıda söylemler, dinleme körlüğüne bağlı olarak, okuduklarımızı irdelemekten korktuğumuz için, yaşadıklarımızı bile bu kütüphanelere benzeyen zihin kütüphanesi olan bilinç altında muhafaza ediyoruz. Bu yüzdendir ki bizler yaşadıklarımızı bilinç ve bilinç altımıza tıkarak birer parmaklığız yaşamımızda. Okuduklarımızın anlatmaya çalıştıklarını göz ardı edererek toz tutmalarına göz yumarakta birer kütüphane ve rafıyız.
Ve en acısı kabul etmesekte bizler kaba tabirle bencil götümüzün korkusundan, bu dünyayı yaşanmaz hale getirdik yarınlarımız için bugüne baktığımızda...
Bitmemiş Safsatalar Sarımsağı - 3 -
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder