12 Haziran 2008 Perşembe

Meşru Bir Mutluluk

Bilseydi bilmezdi,
bilemezdi.
Bildikleklerim,
bilmediklerimmiş.
Tam bir kaos..

Nedir ki bilmemek; intiharı bilmezsiniz, ölümü bilmezsiniz, yazmayı bilmezsiniz ama her konuda ahkam kesersiniz neden?

Ruh reçeli olmuş yaşamlarımız, ne kadar cıvık bir -tatlı lezzet - bırakıyor etrafınıza. Bilmediklerimizin kasosu içersinde, sahip olduğumuz balık hafızası beynimiz, ne kadar bizi yönlendirici. Köleleştirdiğimiz idelerimize, neden bu kadar bağlıyız. Efendileşmeye çalıştığımız, kölelik yaptığımız, kendimizin çobanı olduğumuz dünya da, neden bu kadar hegemonya düskünüyüz.

Kimler böyle meşru bir mutluluğa sahiptir?

Hiç yorum yok: