Perde

Nesimiden açarım perdemi bugün:

Dostluklar kurulsun
İnsanlar gülsün
Barış güvercini uçsun dünyada
Yok olsun kötülük
Düşmanlık ölsün
Barış güvercini uçsun dünyada.

Ne güzel söylemlemiş Nesimi. Yoksa barış dünya da, olsun çocukların boya kalemleri, olsun onların hayalleri, umutları, sevinçleri, neşeleri. Bu neden anlaşılmaz olmuş acaba sorgulandıkça sığlaşır. Hakk-ı nazarım... ızdırabından eridiğim hasret ile üzüntülerime bağlı bir acıdır bu.

Barış ölmüş kabullenemiyorum. Umut ölmüş ağlamaklı yüreğim. Sevgiler sığlaşmış kendimden şüpheleniyorum. Zaman donuklaşmış gelişimim durgunlaşıyor mu bilemiyorum. Gördüğüm birşey var ki nekrofililer dolmuş topluma, ego bağımlıları, yönetme düşkünleri ve diğerleri duyun -Barış Ölmüş-

Sizin yüzünüzden, kibirlerinizin tohumları ile kirlettiğin beyinler yüzünden, karaladığınız onca bakir defter sayfası hayatın yolunda kenarında konsomatris olarak çalışır olmuş. Pisliklerinizi, egonuzu, kelimelerinizin cıvıklığını giderebilmek adına. Ama neye yarar. Homeros' un kahramanları, İskandinav Vikingleri sizin barbarlığınız devam etsin zamanda, zaptedin heryeri. Gitti barış neye yarar ele geçirdikleriniz, yarınlarınız olmayacaksa...

Değişim/Devinim yoksa, barış ölmüşse günde. Gündüze düşer gece, geceden kalmaz karanlık perde.