Öykü...

Fark Eder Mi ?

O kadar çok düşünüyorum ki bu aralar...

Kafamın patlamasından ve o saçma, kendini bilmez fikirlerimin etrafa dağılmasından korkuyorum…

“Dağılırsa dağılsın mı? “

Yok yok dağılmasın…

Anlamasınlar ne kadar “güçsüz” olduğumu…

Ne kadar “sağlam” durabilmek istediğimi hayata karşı…

Ama hep yenildiğimi, her engele takılıp düştüğümü, anlamasınlar işte…

Diyecekler ki : “ Her engel insanı büyütür kızım… “. Olmuyor işte, o engeller beni daha çok boşluğa çekiyor, daha çok bilinmeze sürükleniyorum. Ve evet sonunda daha çok uzaklaşıyorum kendimden…

Kendimden uzaklaştıkça da şu sorular beliriyor küçük aklımda :

… “Ne yaptım bu dünya için, kendim için?

Ya da olmalı mıyım bu dünyada?

Olsam, olmasam fark eder mi?

İhtiyacın var mı bana dünya?

“…Daha kendini bulamamış bir insan, daha kendi "özgürlüğünü" betimleyememiş bir insan…ha dünya sorarım sana fark eder mi senin için varmışım yokmuşum?

Ah şimdi fark ettim aslında kafam patlamış…

Baksanıza dökülmüş, her yere saçılmış fikirlerim…

O zaman söyleyeyim artık kafamdakileri.Ben sadece şu hayata karşı "sağlam" durabilmek istiyorum… Ve artık benim de bir öyküm olsun istiyorum, kendi "özgürlüğümü" betimleyebileceğim bir öykü….

Ezoo