mevzu

acıyalanların 

payendesi olmak

şimdi neye gebe insanlık!

vakit suskun

adım sessiz

erken boşalan gözler

yağmur sonrası nemlenen, göz kapakları.

geceden düşer kağıtlara şiirler.

ne sıraya dizilir,

ne de sınıflara bölünür.

boy boy kendini pazarlar kelimeler.

sona kalan kırlangıç ile,

simurg'un acısı...

deniz fenerinin ışığı ile geceyi aydınlatır.

bir avuç buğday tanesidir insan

gelecek kışlar için,

umutlarını yak!

hayallerini kundakla

dola diline nazım' ı

ve haykır o'nun

nikbinliğini

...

görüş günüde mavidir göz. 

algı denizdir.

bilinç ise gülücük.

tek gerçeklik ise sen.

gecikmiş bir zamansın sen

-di'li,

-miş'li

veyahutlar ile dolu..

ve gece dönmez olsun istersin.

emanetin sina'daki haykırış

gobi' deki sağnak yağıştır.

schubert'in minörüsün.

sen,

bende

doğrulardaki yalanım.

aramızdaki düz paralellik ile

mevzu ne mi?

keşfedilmemiş bir duygu,

yaşanmamış bir anı, 

tomris uyar'ın güzelliği...

nilgün marmaranın bunalımları...

kundera'nın dayanılmaz ağırlığı...

yani mevzu

sen

ben

...

..

.

biz!