...söz bazen kifayetsizdir. karşındakinin algısı seni hep kendi penceresi içerisine çekmek istiyorsa, ne söylersen söyle o seni istediği gibi algılayacaktır.
İşte bu yüzden ben kaskatı bakan gözlerden korkarım. Beni kendi kelimelerimle değil, kendisinin kelimeleri ile biçimlendirir diye, beni ben olmaktan çıkarıp istediği gibi yorumlar diye. Susarım.
Sen anlatırsın yazarak ya da söyleyerek...İçindeki niyet, yüklediğin anlam, aklındaki düşünce, yüreğindeki his, hepsini eklersin kelimelerine ve sonra özgür bırakırsın kurduğun tüm cümleleri. Her biri senden çıkar, sağa sola dağılır, başka bir dile eklenene kadar bir süre boşlukta asılı kalır.
Biri gelir sonra, alır havada asılı kalan cümleleri. Benzerdir ya diliniz, yakındır baktığınız göz, durduğunuz yer, yüreğinizdeki his, aynı anlamda ulaşır kelimelerin ona. Alır ve ekler sadece kendisine olduğu gibi. Gülümsersin.
Derken bir başkası gelir şöyle bir bakar durduğu yerden. Alır, evirir çevirir, ona göre fazlasını çıkartır, tamamlar eksiğini, başka gözlerden gördürüp, başka dillerden anlatır sana olanı biteni ve öyle ekler kendine senden gelenleri. Bir bakmışsın çoğalmışsın.
Sonra başka biri gelir, bambaşka bir yerden bakar havada asılı olan cümlelere. Öyle uzak, öyle farklıdır ki durduğu yer; ne niyetiniz, ne yüklediğiniz anlam, ne aklınızdaki ne yüreğinizdeki uyar birbirine. Başkadır ondaki yansıması senden çıkan cümlelerin. Kelimelerinizin rengi tamamen farklıdır. Bu yüzden işte bir anda eksiliverir cümlelerin, kararır rengi, can yakar istemeden, can acıtır...Üzülür ve şaşırırsın.
Aydan Atlayan Kedi: öncelikle, yorum için çok teşekkürler :). Bu insanların kesinlikle şişkinleştirilmesiyle alakalı diye düşünüyorum kedi ablam. Çünkü gerçeklerin sadece kendi fikirleri etrafında toparlandığını düşünüyorlar, fakat hayatın sadece onların yorumlarından olmadığını, yaşamları onlara gösteriyor ve gösterecektir bence.
Beenmaya: kesinlikle öyle...bu insanların biraz da objektif olamamasıyla alakalı değil mi?
kimse yazanın gözünden bakmaz, kendi yaşadığı pencereden görmeye eğilimli oluyor. bu normal olsa da gerçeklerin kendilerince evriltmeye çalışanların aslında çoğunun amacının, kendi doymak bilmez egolarının açlığından dolayı olduğundan galiba?
3 yorum:
İşte bu yüzden ben kaskatı bakan gözlerden korkarım. Beni kendi kelimelerimle değil, kendisinin kelimeleri ile biçimlendirir diye, beni ben olmaktan çıkarıp istediği gibi yorumlar diye. Susarım.
Sen anlatırsın yazarak ya da söyleyerek...İçindeki niyet, yüklediğin anlam, aklındaki düşünce, yüreğindeki his, hepsini eklersin kelimelerine ve sonra özgür bırakırsın kurduğun tüm cümleleri. Her biri senden çıkar, sağa sola dağılır, başka bir dile eklenene kadar bir süre boşlukta asılı kalır.
Biri gelir sonra, alır havada asılı kalan cümleleri. Benzerdir ya diliniz, yakındır baktığınız göz, durduğunuz yer, yüreğinizdeki his, aynı anlamda ulaşır kelimelerin ona. Alır ve ekler sadece kendisine olduğu gibi. Gülümsersin.
Derken bir başkası gelir şöyle bir bakar durduğu yerden. Alır, evirir çevirir, ona göre fazlasını çıkartır, tamamlar eksiğini, başka gözlerden gördürüp, başka dillerden anlatır sana olanı biteni ve öyle ekler kendine senden gelenleri. Bir bakmışsın çoğalmışsın.
Sonra başka biri gelir, bambaşka bir yerden bakar havada asılı olan cümlelere. Öyle uzak, öyle farklıdır ki durduğu yer; ne niyetiniz, ne yüklediğiniz anlam, ne aklınızdaki ne yüreğinizdeki uyar birbirine. Başkadır ondaki yansıması senden çıkan cümlelerin. Kelimelerinizin rengi tamamen farklıdır. Bu yüzden işte bir anda eksiliverir cümlelerin, kararır rengi, can yakar istemeden, can acıtır...Üzülür ve şaşırırsın.
Aydan Atlayan Kedi: öncelikle, yorum için çok teşekkürler :). Bu insanların kesinlikle şişkinleştirilmesiyle alakalı diye düşünüyorum kedi ablam. Çünkü gerçeklerin sadece kendi fikirleri etrafında toparlandığını düşünüyorlar, fakat hayatın sadece onların yorumlarından olmadığını, yaşamları onlara gösteriyor ve gösterecektir bence.
Beenmaya: kesinlikle öyle...bu insanların biraz da objektif olamamasıyla alakalı değil mi?
kimse yazanın gözünden bakmaz, kendi yaşadığı pencereden görmeye eğilimli oluyor. bu normal olsa da gerçeklerin kendilerince evriltmeye çalışanların aslında çoğunun amacının, kendi doymak bilmez egolarının açlığından dolayı olduğundan galiba?
vakit ayırıp okuduğunuz için çok teşekkürler :)
Yorum Gönder