Kadının El Kitabı(-Absürd-)

İstanbullu kadınların, İstanbul' u kullanmaya dair bir kitabı olsaydı, içerisinde sanırım oldukça trajik paraflar yer alırdı. Tabi bunun kefaretini kısacası İstanbul üstlenmiş.

Acı bu.

Olması hayaledilen kitaptan alıntı: Eğer İstanbul' da çalışan bir kadınsanız, ayrıca işe giderken toplu taşıma araçları kullanıyorsanız işiniz bi hayli zordur. Belediyenin sorun olarak görmediği/göremediği ya da gördüğünde, ürettiği geçici taşıma/ulaşım sorunundan dolayı, sizler otobüste tacize, askıntılığa ya da her hangi bir ayının pençesine düştüğünüzde. Size öğütlenen şu olur:

Sokakta sarkıntılığa uğradıysan en iyisi bir an evvel unutup, hiç anmamaktır. Çünkü hadiseyi hatırlamak, sadece sinirlerini daha beter bozmaya yarar!

...bu gerçekten toplumsal bir sorun.

-Ek-

Fordçuluk: Argo' da kadınların, toplutaşıma alanlarında sıkıştırılma anlamında kullanılır genelde.

...benim fikrime göre ise; libidosu düşük hayvanlıktan evrilememiş herhangi bir bireyin karşısındakini rahatsız etmesidir. Bu son zamanlarda öyle bir almış ki insanlar yaparken ona kızan bir bayana karşı;

-Napayım bacım otobüs kalabalık,

-Beğenmiyorsan taksiyle gitseydiin,

- İftira etme bacım, ben namusluyam alimmallah

...gibi söylenler. Anlamadığım bir nokta da: Bu adamlara sizin bacınıza böyle yapılsa, nasıl karşılarsınız dediğinizde cevval kesilirler. Bu açıdan cinsiyet farklılığın zorluluğu cehalette we kişilik bozukluklarında bile bireye ağırlıklar getiriyor, bulunduğu konum itibari ile.

Not: İğrenç bir konu, ancak böyle bir resim tamamlardı bunu. Bu yüzden okuyanlardan özür diliyorum.

Piç Bırakılmış Çocukların Türküleri

Arzularımız o kadar şiddetlidir ki, bazen birbirimizi parçalamak isteriz. Ama topluluk duygusu bizi durdurur.

Lütfen Not Edin: İşte bu, neredeyse ahlakın tanımıdır...

F.W.Nietzsche

Ahlak toplumu kurallar ile yasaklayıp, onları ezenlerin boyunduruğundadır. Bu noktada;

...ses

Ne yaparsan yap,
hayatın bir kurgu.
Sen ise bu kurgunun
en etkisiz ezgisisin.
İçerisine eğilde bir bak.
Kim güne bakarak,
bezmez hayattan.
Soluk soluğa kaldığı,
günah gecelerinde

...çığlık

Çaldığın türkülerin,
piç bırakılmış çocuklarının
gözlerine bak.
Hangisi şefkatli büyütülüyor.
Afrika...
Gazze...
Nikaragua...
Irak...
...dahası dünya,
var
m
ı
?

...içersinde

Göklerde bir bulutun ardına
takılmış beyaz bir güvercin
düşle
-sen
de
.
Gerçekliğinde hayatının duyduğu
bu sapık haz,
Ne kadar
sana
kekremsi gelse de...
yok oluyorsun,
farkında ol
ma
d
a
n
.

Dem vuran inançsız korkuların,
Sesi, çığlık atmasıyla genleşsede,
Rüzgarlar ile yankılanan
çimenlerin ömrü kadar kısadır,
bu korkunun oluşturduğu kabus.

Unutma....

Teni kara olsa da, yüreği beyazdır
zenci çocuğun.
Tek istediği ise yaşayabileceği
bir dünya.
Ahlaki yargılarla, savaşlarla
yaşanamaz bir hale getirilmiş
bir dünya değil.
Bu yüzden;

Ahlak, korkuları ses çığlıklarında insanı ürküterek, dünyayı daha yaşanmaz hale getirmekte. Sahip siz çocukların göz yaşlarını silemeyenler yaşadıkları yerde lanetlenecektir. Örneğin:

DÜNYA

LiberterKedi

Kalk - End Of The Sleep

Kalk - End of the sleep...

bu bir ezgi...

Çatlak...

Ahlak esasen toplumu çöküntüden kurtaracak ve toplumun muhafazasını sağlayacak bir araçtır.

F.W.Nietzsche

...ya çöküşü ile, olduğu yerden bişeyler bildiğini sanarak etrafına salya sürenler ne olacak?

-yargı-

Duvarın üzerinde bir çatlak olarak kalacaktır...

-düşünce-

...içersine doğru onun aydınlıklarına, karanlık getiren ışık hüzmesi olduğunu sanan bir mutantın açık/gizli geçici şizofrenik reaksiyonlarına dair tepki gösterecektir bu kişi. Ardından; kulağı kesik zamanlarda tanımadıkları hakkında, haberi olmadan, arkasından yapılan dedikoduların mevcudiyeti ile en edebi küfürleri kusacaktır "O"na.

Neden?

...bir nevi sürü psikolojisi sanrılarının sonuçları ile, kitlesel yaşanımın sebebleriyle birlikte. Bu öznel bakış ile anlamlı. Çünkü hayat değer yargıları kurumuş bireylerin, muhafaza ettiği cehenneme dönüşmüş halde. O da, bu tasmasına alıştığı için; gördüğü özgür yapıyı nemlendirmeye çalışır.

-komik-

Televizyondan, en çok satanlar raflarından mülkiyetleşip. Daha fazlasını isteme arzusundan olsa gerek bu kimliksiz, söz giydirilmeye çalışılmış kin. Bunların menşeii ise, kitlesel iletişim, ile kaynaşma ya da topluluk oluşması gereğinin kanısında olan argümanların dayattığı, empoze edilen, kültür kirliliğinin doğurduğu söylentileridir. Ayrıca, zamana hitap ederek, kısırlaştırılmış gölgelerin eylemleridir, bu gündelik yaşama kaosu ile gelen söz salatası.

-isler-

...kelimelerini yazdığı karanlığına gömülenin, gittiği bu şizofreni; sadece "haklı çıkma" ironisinin patalojik etkisidir. Bu hastalığın ismi ise "asosyal kliniklerin sosyalleşme kaosu"dur.

(...)

-tanı-

Bu hastalığın kuyusuna giren ışığa, bu kadar inorganik yaklaşımla b..k atması ise; fikir yoğunluğu ile farkına vardığı eylemsizliğinin, onun elinden çaldığı umutları saklandığı annesinin eteğinin, gerçek dünya olmadığını anlamasındandır.

-uyanma-

Hastalığın metabolizasında etkin bir hal alan her bireyin tedavisi, ancak ona bu kuduz mikrobunu bulaştıran köpeklerin karantinaya alınması ile olanaklıdır. Fakat bu karantina sonucu elde edilen pozitif tedavi sonrasında; önyargıları yıkılıp, kuralları gerçekliğini yitirdiğinde ışık ile korunmasız kalan idelerinin buharlaşıp, yalnız kalan bir adam/kadın gibi: Şarap şişelerini her devirdiğinde, dibine doğru gözünü yönlendirerek. Elinden çalınan karanlıklarını istercesine, intihar etmeye ve yanında birilerini götürmek için etrafına tutunmaya başlar.

-tanıma-

Böyle bir birey, kurtalmaya kapalı bir canlıdır...

Fark/ına varış ile...

...yaşamak artık manasız, donuk bir hal alır onlar için. Ürkek bakışlarını etrafına savurarak, pembe dünyasının yıkımına yaklaştığı halde de olsa; alkışçı arar kendisine gider ayak.

İşte bu fedakarlıksızdır.

-görünüş-

Diğerini suçlama ya da onu da yanında götürme güdüsüdür. Mikrobun belirtisinin en acı örneği, diğerini de kendinle yok etme istencidir. Bu hastalıklı toplumsallaşmadan ileri gelmektedir.

Suçlu ise kendisidir bireyin.

-teşhis-

Bu kişiler kurtarılamazlar son raddede. Çünkü böyle bir kişi yarasalaşıp görme, temas, düşünce ve etki alanı kısıtlı bir kılıfa bürünmüştür. Bu yapının katılığının sebebi ise, ötekisini görmezden gelip, yansıma fikirlere bağımlılıktır. Bunlar toplumun sağlıklı olabilmesini engelleyip içerisinde kokuşurlar.

-sonuç-

Bu yüzden toplum duvarı çatırdar ve üzerinde oluşan bu çatlak onun ne olacağını gösterir. Sadece bakmasını bildiğinde. Bu yüzden bu patalojik sorun yok edelip özü kötü olmayan dünya arındırılmalıdır geç olmadan.

-elde edilen-

Çünkü;

Çınar içten çürür/müş...

-KALK-

LiberterKedi

Bir Çin Hikayesi(Aziz Nesin)

Saygıyla üstadın "Memleketin Birinde" eserinden bir hikayeyi alıntılamak istedim. Edebi tavrın bu kadar ironik ve bu kadar ince kelime dokunuşları ile yansıtılması, süper bir zeka işi değilde nedir.

Merak ediyorum?

Yazarın ağzından: Bu kitapta toplanan masallar, Türkiye' de düşün özgürlüğü tarihi bakınundan ilginçtir. Bu yazılar, 1955 - 1957 arasında «Akbaba» dergisinde ve «Demokrat İzmir» gazetesinde yayımlandı. Çoğunu, zorlukla ve takma adlarla yayımladım. Okuduğunuz bu hikayedeki olay, ilk yazılış biçimiyle Türkiye' de geçiyordu. Ama birçok dergilerden geri çevrilince, bu hikayeyi uydurma bir Çin' li yazar adıyla, olay Çin' de geçiyormuş ve hikaye çeviriymiş gibi, dergide yayımladım. Aynı hikaye, birkaç ay sonra, başka bir dergide, çevrilmiş bir Çin hikayesi olarak çıktı.

-İroninin böylesi :)-




Öykü: Bir Çin Hikayesi(Aziz Nesin)

Kung-Su, Güney Çin Denizinde küçük bir balıkçı kasabasıdır. Şirin kasabanın hemen bütün halkı, balıkçılıkla geçinir...

Pung-Çiyang'ın balıkçı kahvesinde bir sabah, nerden, nasıl geldiği belli olmayan bir kedi yavrusu miyavlamaya başladı. İhtiyar Pung, sıska kedi yavrusunu iri avuçlarının arasına aldı. Küçük tekirin süt mavimsi gözlerine baktı,- Seni bana Allah gönderdi!.. diye söylendi. Sonra çırağına,

- Bu küçüğün adı, Çung-Ban... Buna iyi bak!.. dedi. Çung-Ban, küçük maskara, birkaç gün içinde gelişti, büyüdü.Yalnız Pung Amca'nın değil, bütün müşterilerin sevgilisi oldu. Çung-Ban'ın kötü bir huyu vardı, hırsızlık... Aşagı yukan her kedi hırsızdır. Ama Çung-Ban gibisi görülmemiştir. Daha altı aylık var yoktu, bütün komşular şikayete başladılar. Her sabah, daha gün ağarmadan vazifesine sadık bir memur gibi, işe çıkar, öğleye kadar bütün mahalleyi talan ederdi. Girmediği mutfak, kanştırmadığı teldolap yoktu. Ocakta kaynayan tencerenin kapağını açıp, içinden sıcak sıcak bir parça balıgı çalmadığı gün olmazdı. Çung-Ban'ı, bütün zararına, hırsızlığına rağmen herkes seviyordu. Çünkü, o kadar kurnazca hırsızlık yapıyordu ki, onun yüzünden zarara ugrayanlar bile, bu hırsızlıkları Çung'un muziplikleri diye karşılarlardı.

Bigün, Pung Amca'nın kahvesine bir müşteri geldi. Elindeki balık dolu kesekağıdını rafa koyduktan sonra, kağıt oyununa daldı. Neden sonra kahveden çıkarken elini raftaki kesekağıdına atınca, ağzı bir karış açık kaldı. Kesekağıdının hiçbir yeri bozulmamıştı, fakat içi balık yerine havayla doluydu. Yalnız, altından bir delik açılmıştı. Çung'un, bu kadar kalabalık müşteriden hiçbiri farkına vamadan, balıkları teker teker kesekağıdından boşaltması, herkesi şaşırtmıştı.

Çung'un hırsızlıktaki maharetinin bu kadar takdir edilmesinin önemli bir sebebi vardı. Kung-Su kasabasında hırsızlık etmeyen insanın on paralık itibarı yoktu. Çalmak ayıp değildi. Ayıp olan, çalarken yakalanmaktı. Hırsızlık sırasında yakalananlar, bütün kasabada beceremedikleri işi yüzlerine, gözlerine bulaştırdıkları için rezil olurlardı. O kadar ki, hırsızlık yapmayan erkeğe, karısını geçindiremez diye kız vermezlerdi. Kung-Su kasabasının sembolü haline gelen Çung, yıldan yıla efsanevi bir yaratık oldu. Ondört yaşına gelince, zavallı Çung'un gözlerine perde indi. Görmeyen gözleriyle de, bir zaman mesleğine devam etti. Bir insan gibi mutfak kapılarının mandalını açar, ocağın başındaki kadın, başını arkasına döndürünceye kadar, ızgaradaki balığı kapar kaçardı.Kocalarına akşam yemeği yetiştiremeyen geveze kadınlar, hırsız Çung'u bahane ederler,

- Ne yapayım? Balığı ocaktan Çung çaldı!.. derlerdi.

Bir sabah, Çung'un cesedini yüksek bir duvarın dibinde buldular. Çung, vazife başında ruhunu teslim etmişti. Bütün Kung-Su kasabası halkı, gözyaşı döktü, matem tuttu. Çung'a büyük bir cenaze töreni yapıldı. Çoluk çocuk, genç ihtiyar, mezarının başında toplandılar. Çung'un arkasından, kasabayı bir sessizlik aldı. Ama iki ay sonra bir mucize oldu. Zavallı Çung'un mezarı üstünde büyük bir bina yükseldi:

Vergi dairesi...

Kung-Su kasabası halkı, birbirlerine vergi dairesini gösterip,

- Çung'un ruhu hortladı!..

dediler.

Saygıyla anıyoruz...

Duyumsadığım yan(ılgı)lar...

Duyumsadığım yan(ılgı)lar...

S
i
z...

Nesin
-iz?
Kimsin
-iz?
Yaşıyor musun
-uz?
Varlığınızın eks
eni
var
m
ı
.

H/iç...

Havasız ortamda serzeniştir.
Yaşama karşı sözsüz kalmaktır.
Dipsiz bir kuyuya taş atmaktır.
Gidilmemiş yerin tasvirini yapmaktır.

Yok ol/mak...

Hataya karşı, birşeyler yapamamaktır.
Ezgilerde uygun notaları, bulamamaktır.
Azazel'in kimliğine bürünmektir.
Tasfirlerde manayı yitirmektir.
Hayatta hayalsiz kalmaktır.

Başkası için...

Barışı fedakarlıklar yaparak, getirmek istedin
-iz mi?
Hiç bu dünyanın gerçek sahipleri için,
gelecek tasarımı yaptın
-ız mı?
Gözlerinizi kapadığınızda, huzurun sıcaklığınızı ardında kalan dünyada mutluluğu tattın
-ız mı?

Siz hiç yok oldunuz mu yaşarken,
Yada yanlışları duyumsayıp, farkına vardığınızda.
Bir*şey*ler yap
-tın
-ız
m
ı
?

LiberterKedi

korku-n!(+12)

Sınırların ve hiyerarşinin, dünyaya getiremediği tek gerçeklik BARIŞtır.

Barışı getiremeyenler, getirmek istemeyenler kadar suçludur.

Bunun sonucu gündelik yaşam bağımlılığı ve bencil yaşama arzusudur.

İnsanlık fedakarlıklar sonucu, kuşakların oluşmasını sağlayacaktır. Ya siz yeni bir kuşağın oluşmasını engellediğinizde, bu suçluluk duygusundan, yine mi uzak yaşayacaksınız.

Korktuğunuz bu yönetimin temelinde, sizin seçimleriniz temel teşkil etmemiş midir?

Düşünün?

Töreler, işlevsiz kanunlar, kendi çıkarlarını ön planda tutan canlılar; yaşadığımız ekolojiyi b...tan bir hale çevirmiyor mu, yaşattıklarıyla.

Hiyararşiyi sağlamak için getirdikleri düşüncelerle ve onların edimsel sürecini topluma yaşatarak, bizi daha da berbat bir yapının uzuvları olmamız konusunda yontmuyor mu?

...bu yüzden kimin getirdiği doğru?

...kimin yapmadığı kabul edilebilinir?

Bu uğurda fedakarlıklar ile yaşamlarından vazgeçenlerin mülkiyetsizliği ile, getirilmek istenen barış desteklenmeli midir?

...yoksa,

statikliğin ortasında kalarak. Seçilime destek vererek, toplumun sınıflara ve sınırlara ayrılması. İnsanları birbirinden dil, din, ırk ayrıdımına götürerek, parçalaması mı doğrudur?

Bu noktada neyin gerçekleştirilmesi gerekir ve olma süreci, yapılabilmesi mümkündür!

Bu yüzden korku-n!

Resim: Hafif.Org

Parça...

...intihar.

Hayatın cımbızlarını elimde tutuyorum, ona karşı direnmek için tek silahım sevdiklerim. Fakat onların olmadığı bir zaman dilimi, ne olabilir benim için...

Ses...

Eminönü' nde martılara simit atarken düşündüğüm gözlerin, ne de çok deniz dolu. Senden uzakta, yoksun bir sesin yitimi, sadece ölümdür. O denizden mahrumiyet ise, kıyılarında çöpçüsünü bekleyen, akşamdan kalma bira şişeleri gibi boşluklu bir hayattır, benim için. İşte bu zamandan sonra dilime doladığım öksüzlük ile, ötenazimi isterim...

...dil

Susku esiridir, karanlık köşelerinde bugünkü sevgiler. Ama anlamalıdırlar ki "...son keman telinde ki tını kalsa da eskiye dair. Samimiyetin olmadığı bir ilişkide bulunuyorsanız, ölüm atmosferinizde ciğerlerinize hükmetmektedir." . Dil işte büğümlenir, gözler ise islenir. Çünkü yaşam parelendikçe, siz kendinizden olacaksınızdır. Buda otonomik bir intiharın gölgeleridir...

Son...

Aslında arzuladığım intihar değil sevgi. Duymak istediğim ses ise, seninle birlikte göz göze, el ele simit attığımız martı sesleri. Dilimdeki kalabalıklık İstanbul gibi olsa da, isteğimde, sesimde seninle aynı atmosferde olabilmek, sevdiklerimizle, ömür boyu...

...param parça edilmiş her aşk, kendi içerisinde kilitlenir. Yine onu döndürüp açacak olan ise bunu birlikte yapacak olan ellerdir bir ömür boyu.İşte bu yüzden bu döngüsüz boşluk hiçbir zaman süreğen değildir baki birlikteliklerde.

...nokta

Son nokta dilde ki intiharlarda konulmaktadır. Çoğu zaman duyulmayan bu yitik sesler kemiğe dayandığında;

kemik kırık
dil sukun
ses yitik
bir hal
alsa da
.
.
.
Martılar hüznü hep silecektir sevenlerin, sevdikleri ile birlikte, mavi derinliklere göndererek...

Cev(ap)lar[M.İ.M]

Amanında mimlenmişim.

İnsan bi kere mimlenmeye görsün, cevap vermesi gereken bir çok soru ile karşı karşıya kalıyor. Sevgili Aydan Atlayan Kedi ablam beni mimlemiş. Bende o zaman başlayayım cevaplarıma:

*Sizi en çok üzecek olay?

Sevdiklerime zarar gelmesi. Ve hayata karşı mücadelesiz bırakılmak.(böyle bir durumda ötenazi isterim)

*Nerede yaşamak isterdiniz?

Bir dağ yamacında yaşamak isterdim. Eteklerini denizin taradığı bir dağın yamacında, sevdiklerimle birlikte yaşamak isterdim. Sabahları kuş sesi ile uyanmak, ikindi vakitleri dalgaların kıyıyı tokatladığı vakitlerde doğa ile bütünleşmiş bir halde çalışıp, akşamlarıda sadece ailemin tatlı, sıcak sohbeti içerisinde uykuya götüren muhabbetlerin yapıldığı bir yerde yaşamak isterim.

*Yaşayabileceğiniz en mutlu an?

Sadece insanlığın bireysel bencillikten uzaklaşacağı, kavganın, kinin, nefretin, savaşın, tartışmanın, bilinçsiz bilgeliğin olmadığı. Otoritenin yıkılıp, herkesin karşılıklı anlaşmayla yaşadığı anın ve hayatın içerisinde ikame ettiğim bir zaman dilimi benim için en mutlu andır.

*Hangi hataları hoşgörüyle karşılayabilirsiniz?

Aldatılmak, yalan söylenilmesi ve aileme, sevdiklerime dil uzatılması dışındaki tüm hataları...

*En sevdiğiniz erkek karakter?
Herkül Barfuss- Bir garip aşk öyküsü romanının ana karakteridir. Toplumca ucube olarak nitelendirilen birisi olsa da ve romanda bazen kızsanızda yaptıklarına hak vermemek mümkün değil.

*En sevdiğiniz kadın karakter?

Anna Karenina, aşığının peşine düşen ve bir trenin önüne atlayarak intihar eden o evli kadın.

*Tarihteki favori kahramanlarınız?

Herkes kalıpları kırıp toplumu az da olsa uyandırdığında gözümde kahramandır. bunun cinsel bir ayrıdımı yok kadın veya erkek. Ya da herhangi bir hayvan bile yeri geldiğinde kahramandır. Algı kahramanlığı belirler fikrimce...

*Gerçek hayattaki favori kahramanlarınız?

Sevdiklerim. Beni hayata bağlamayı onlar ve onların gözleri başarıyor.

*En sevdiğiniz ressam?

Camile Pisarro

*En sevdiğiniz müzisyen?

Böyle bir kategorize yanım yok!

*Bir erkekte en çok beğendiğiniz özellik?

Cinsiyet ayırdımına karşıyım. Ortak bir eksende: Yaşam anlayışını bencillikten uzak bir eksende götürmesi..

*Bir kadında en çok beğendiğiniz özellik?

Cinsiyet ayırdımına karşıyım. Ortak bir eksende: Yaşam anlayışını bencillikten uzak bir eksende götürmesi..

*En sevdiğiniz erdem?

Sözdeki statikliğini, yaşamında dinamikleştirebilmesi....

*Yapmaktan en mutlu olduğunuz iş?

Etrafıma gülümsemek.

*Kimin yerinde olmak isterdiniz?

Kimsenin.

*Arkadaşlarınızda hangi özelliklerin olmasını istersiniz?

Olduğu gibi görünmeleri özelliği yeterli.

*Kendinizde gördüğünüz en temel eksiklik?

Çevreme göre fazla alınganım sanırım, bide aşırı derece herşeyi umursuyormuşum.

*Hayatınızın en büyük şanssızlığı?

Hayatın herzaman sevdiklerimle arama mesafe koymayı sevmesi.( Ama ben bu zinciri kırıyorum :). Onların ve kendi çabalarım sayesinde.)

*En sevdiğiniz renk?

Siyah üzerine kırmızı...

*En sevdiğiniz çiçek?

Hepsi...

*En sevdiğiniz kuş?

Bızdık(Bızdık benim muhabbet kuşumdu. Omzumdan kaçmazdı hiç. Ve insan gibiydi. Onun ölmesi çok üzmüştü beni)

*En sevdiğiniz yazar?

Birçok kişi var. Tek bir isim veremeyeceğim...

*En sevdiğiniz şair?

Birçok kişi var. Tek bir isim veremeyeceğim...

*Tarihte en sevmediğiniz karakter?

Tüm otoriter, diktatör, ben merkezci, siyasi yaşamı(Felsefesinden uzak bir halde) insanlık üzerinde hakim kılmış tüm insanlar...

*En çok isteyeceğiniz özellik?

Mutlu edebilmek her an :) ...

*Nasıl ölmek isterdiniz?

Sıradan...

*Hayattaki sloganınız?

Ben nehir kıyısındaki parmaklığım, tutunabilen tutunsun bana. ama kimse yaslanmasın çünkü değnek değilim.(Şu an değişmiş olabilir. Nietzsche'nin sözü affola.)

*Şu anki ruh haliniz?

İlk döneminden yarılayıp, ikinci dönemden okulu bitirme gayretinde....

...eee artık cevaplar bitti. İnsan kendisinin dedikodusunu yapamıyor/yapıyor. Sonuç olarak bu işi iyi kötü atlattık hadi bakalım sıra bu soruyu gönderdiklerimde. sağlıcakla...

MimLediklerim:BUGÜNÜ YAŞAMA ARZU'SU, Kırmızı Günlük, Birikenler, persona noN grata, Sessiz Sayfa, Mehmet Hayri'nin Defteri ,Karanlık Senfonisi, Vladimir'in derdi

Bencil Yalnızlıklar...

Dur gittiğin noktaya bak!

Ezmeden önce, üzerini çizmeden önce bak geçmişine!

...ne kadar da unutkanız. Geçmişimiz ile neden bu kadar kavgalıyız?

...ama değil midir, bizi biz yapan geçmişimiz!

Belki de sebebi budur; geçmişimizin bu kadar bize uzaktan bakması, bizimde hayat denilen bu ölü denizde bu kadar mücadelesiz bir şekilde kalıp, kıyıda sadece kumdan kaleler yapmamızdandır. Kumdan kalelerin manası ise, bize yapılanlardan kaçmak ve korunmak için sığınabileceğimiz yerler olmasıdır nedersiniz!

Daha ne kadar kaçabiliriz ki hayattan, kumdan kalelere sığınarak. Şiddetli esen bir rüzgar yıkmaz mı, coşmuş bir dalga devirmez mi kumdan surlarımızı. Bir başına bırakalımda bu mücadelesizliği, savaşalım bizi yıkmak isteyenlere karşı beraberce ya da yalnız başımıza!

İlelebet mutluluk, huzur ve barış için. Ölsün bu bencil yalnızlıklar...

LiberterKedi

We Can Create New World

...Barış insanların istediklerinde daimi olarak yaşar. Onu yaşatıp, yeni bir dünya kurmak bizim elimizde. Bu yüzden "Bizler Yeni Bir Dünya Yaratabiliriz."

Buharlaştırılan Felsefe ve Düşün Hayatı

Ortaçağ' ın sonlarından bu yana felsefenin sosyal ve politik önemi giderek azalmıştır...

...bu söylem çok acı bir unsur olsada, günümüzdeki izdüşümleri onu haklı çıkarıyor.

O dönemlerin en ateşli sorunları arasında yeralan okullarla ilgili tartışmalar, gündemde her daim dinamik bir halde insanlar arası münazaralarda konu olarak masaya yatırılırmıştır. Bunun sebebi ise fikrimce, temel sorunun; sorulan / sorulamayan soruların, cevaplanıp / cevaplanmadığı bu eğitim kuruluşlarının etkisinde olması, etkenliğindendir.

Onyedinci yüzyılda felsefede görülen gelişmelerin tümü; Katolik Kilisesine muhalefetle az çok bağlantılıydı. Bunun altındaki ilişki ise sorgulama eyleminin ihtiyaçları arttırması ile alakalıdır. Çünkü insan sordukça ve cevabını buldukça git gide yayılan bir yapıdadır. Buna bağlı olarak, o dönemde bir çok rahip bile sorguladıkları için afaroz edilmişlerdir.

Örneğin: Malebranche (1638-1715) genç bir rahipti o zamanlarda. Fakat zamanın getirdiği baskıcı ve tabucu sistemin statikleştiren yapısı, Malebranche' ın felsefesini kabul eden rahipleri kiliseden menedilmelerine sebebiyet vermiştir.

Bunun kaynağında ise, bana göre; insanın bilgisinin sorgulanması, ve tanrı bilgisine ulaşmak için onun sevgisinden beslenen bir rahip, neden toplum için zararlıydı ki, o dönemde. Sebebi inancını dogmatik düzeyden hafif olarak ayırarak, Descartes' ın rasyonalizmiyle alakalı oluşumuydu...

...bunun sebebi bence; önyargılı oluşumun ve sorgulama gütmez olguların, konu dahilinde olmasıydı.

Malebranche, maddi ile ruhsal olanı birbirinden ayırır ve bunları birbirleriyle ilişkili kılanın Tanrı olduğunu söyler. Tanrı bilgisi ile insan bilgisinin bir tür kaynaştırımı olan çeşitli düşüncelerle, hem rasyonalizmle - hem de mistisizmle insan - tanrı ilişkisi üzerine düşünce getirirken sadece kendisine göre, inancını ve temel yapısına yeni bir kılıf giydirmeyi tercih etmiştir...

...beğenilir, beğenilmez. Günümüzde tartışılır bu düşünce.

Ama bir gerçek vardır ki, o dönemin klişelerini yıkan kişiler tarafından, etrafına bu gibi düşünceleri aşılayan düşünürler; toplumun yoğrulduğu okullarda şuan git gide yok oluyorlar -Gerçek hayat içerisinde belki de o dönemlerden sonra, hiç varolmamaya başladılar- Buharlaştırılan felsefe ve düşün hayatı, neredeyse tamamiyle yerini dedikodu ve demogoji yaşam tarzına bırakmıştır.

Bu açıdan, günde yaşanılan bu olaylar, bizim sorgulamamızı beslemeyip, bizi git gide neye götürmektedir.

...yeni düşünce ardılları, geleneği yıktığı için sizce afaroz ediliyor olmasınlar.

Buna bağlı olarak sorgulamak suç mudur?

yoksa düz mantık, sünger yaşamlar sürmek zararsız mıdır?