3 Kasım 2011 Perşembe

duy(gu)sal toplu iğne...

biliyorum sağırlaştım...
ötekine bende duygusuz kaldım.


 erosu bulsam eşcinsel tüm duygularla onunla yatacam. nedir lan benim günahım diye. ona acımı çektirecem. oklarıyla ona fetiş işkenceler yapacağım. çünkü onun yüzünden duygu' ya tecavüz etmiş insanlar. 51 kişinin kondomsuz birlikte olduğu bir derda nasıl felçli oluyorsa, bizlerde 2. sinde çöküyoruz. inancımız fahişeleşiyor...



insanlık acıyla olgunlaşıyor. kalbim ekoseli oldu yaşadıklarından. bir düzene dahil edilmek istendikçe, tırnaklıyor sınırlarını. isyankarlaşıp ve vahşileşerek, etrafından çekiliyor kabuğuna. her gelen rüzgarın üzerinde oluşturduğu delikler, nar gibi taneleri boş midelere indikçe parmaklarda iz bırakıyor. 



göz yaşları indikçe yanaklara, tende yol yapıyor. tuz karıştıkça tene, yürek inceldikçe kopuyor yaşam damarlardan. söyle her acının ardından, dirseklerin dik durmayı başarabiliyor mu derviş. ses müziğe acısını, nota acıya dilini, ezgi ise beyne yaşamın dinamikliğini veriyor/du...-bilirse-

 

gecenin kenarında yakalayıp yaşamı, bir çarşaf gibi sıkıştırsam altıma. yaksam ucundan hayatımı, kenarına geçsemde ağlasam pia gibi. göz yaşlarımı mazgallarından sallasamda yağmurlarla, yakalasa rüyalarında. bir garip şizofrengi hayal. inanmak ile hayal etmek arasındaki ince acıdır duygu. duyduğunuz değil, duymak istediğinizdir yaşam. -anlayabilirse-


şimdi...

kharon'un kayığında ateşe daldırdım ayaklarımı yeniden. cehennem bu dünya. simurg'u at, hayatımı ise yük eylemişim. annemin o çilesini sırtlayarak yaşama dalmışlığıma geri dönmüşlüğü yeniden ve daimi yaşayacağız. kerberos' un dişlerini kırıp, katılaştırdığım hayallerimle... letheden su içip, cehennem ormanının karanlık gölgelerini terimle aydınlatacağım. maddiyatın durgun donu... küfürlerimi beynime emanet ettim ve sustum. bir kinyas olup yaşama başlıyorum bugün... ama geride bıraktıklarımdan koparttığım zincir halkaları her ağladığımda, daha bir ağırlasştırıyor yaşamımı. nasıl kurtulacağım söyle!

 gürgen yapraklarından gerdiğim yaşamım artık acının kalesi içerisinde.



biterken....

Hiç yorum yok: